Γράφει ο Χαράλαμπος Κ. Ηλίας, Αγγειοχειρουργός, Συνεργάτης Κλινικής ΡΕΑ

To Σύνδρομο των Ανήσυχων Ποδιών αναφέρεται στη ‘’νευρικότητα’’ που εμφανίζουν κάποιοι ασθενείς στα κάτω άκρα, όπως την περιγράφουν οι ίδιοι, και μια δυσάρεστη αίσθηση ανησυχίας αλλά και καυσαλγίας η οποία διαταράσσει τον ύπνο. Γενικά παρατηρείται όταν ο ασθενής είναι σε ηρεμία, κάθεται ή ξαπλώνει.

Σπανιότερα εμφανίζεται και στα χέρια. Έχει βρεθεί ότι περίπου 80 εκατομμύρια άνθρωποι στις Η.Π.Α. (περισσότερο από το 25% του πληθυσμού) πάσχουν από κάποιας μορφής φλεβικη διαταραχή που οδηγεί σε εμφάνιση του συνδρόμου ανήσυχων άκρων όταν αυτή δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα.

Ποιες αιτίες προκαλούν το σύνδρομο;

Η φλεβική στάση, η φλεβική παλινδρόμηση λόγω ανεπάρκειας των βαλβίδων είναι αιτίες που προκαλούν το σύνδρομο και οι οποίες συχνά υποεκτιμούνται.

Η φλεβική ανεπάρκεια προκαλεί φλεβική υπέρταση, το αίμα λιμνάζει στην περιφέρεια, οδηγεί σε φλεγμονή των ιστών, σε συμφόρηση του υποδορίου λίπους και έτσι δημιουργείται οίδημα, πόνος, κράμπες, δυσκαμψία και έντονη ανησυχία.

Άλλες αιτίες που προκαλούν το σύνδρομο ανήσυχων άκρων είναι η αναιμία, η σιδηροπενία, ο διαβήτης, νευρολογικές παθήσεις καθώς και περιφερικές νευροπάθειες.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Το Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών χαρακτηρίζεται από μία ανεξέλεγκτη επιθυμία για συνεχή κίνηση των ποδιών, καθότι η κίνηση αυτή ανακουφίζει τον ασθενή και μάλιστα χρειάζεται προτού κοιμηθεί να σηκώνεται να περπατάει για να μπορέσει να ηρεμήσει. Μάλιστα κάποιοι ασθενείς περιγράφουν ότι τα πόδια τους καίγονται και πρέπει να τα βρέχουν με κρύο νερό ή να τα έχουν έξω από τα σκεπάσματα και το χειμώνα.

Όσον αφορά στην ηλικία, η διαταραχή αυτή ταλαιπωρεί νέους ανθρώπους 20-40 ετών αλλά και μεγαλύτερες ηλικίες 60-85 ετών. Πρέπει πρωταρχικά να αποκλειστούν νευρολογικά αίτια όπως η νόσος Parkinson στις μεγαλύτερες ηλικίες και άλλες πολυνευροπάθειες.

Πως το αντιμετωπίζουμε;

Αρχικά, χρειάζεται προσεκτικός και ενδελεχής έλεγχος με έγχρωμο υπέρηχο Triplex του ασθενούς σε όρθια θέση και όχι σε ύπτια (ξαπλωτή) γιατί έτσι διαφεύγει η διάγνωση και δεν αναδεικνύεται η φλεβική ανεπάρκεια των βαλβίδων.

Με το ενδοσκοπικό laser που είναι η καλύτερη και πιο ανώδυνη μέθοδος αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα, χωρίς τομές, με ήπια μέθη και τοπική αναισθησία. Ο ασθενής σε μισή ώρα κινητοποιείται και μπορεί να επιστρέψει από την ίδια κιόλας ημέρα ή την επομένη σταδιακά στις δραστηριότητές του.

Εάν η ανεπάρκεια των βαλβίδων των φλεβών δεν είναι μεγάλου βαθμού, μπορούμε αρχικά να δώσουμε στον ασθενή φάρμακα φλεβοτονικά για ένα διάστημα 1-2 μηνών και εάν δεν υποχωρήσουν τα συμπτώματα, τότε προχωρούμε στην αντιμετώπιση με το ενδοσκοπικό laser.

Οι δυνατότητες που μας έδωσε το laser είναι τόσο σημαντικές, που άνοιξαν οι ορίζοντες αντιμετώπισης παθήσεων που μέχρι τώρα παρέμεναν χωρίς θεραπεία.