ΟΥΡΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Τι είναι ο καρκίνος του νεφρού;

Οι νεφροί είναι δύο όργανα που βρίσκονται στα πλάγια της σπονδυλικής στήλης και συμμετέχουν σε πολλές λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος, όπως πχ στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και στο φιλτράρισμα του αίματος. Καρκίνος του νεφρού ονομάζεται μια ομάδα όγκων του οργάνου που χαρακτηρίζονται από αυξημένο και ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό κακοήθων κυττάρων. Οι καρκίνοι αυτοί παρουσιάζουν μεγάλη ετερογένεια στο μέγεθος, στη μορφή (συμπαγή ή κυστικά μορφώματα) και στην ιστολογική τους ταξινόμηση.

Πόσο συχνός είναι;

Ο καρκίνος του νεφρού είναι σχετικά σπάνιος, αποτελώντας το 2% όλων των διαγνώσεων κακοήθειας παγκοσμίως. Ωστόσο, η ευρεία χρήση των απεικονιστικών μεθόδων (υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία) έχει οδηγήσει στην ανίχνευση περισσότερων τυχαία ανευρεθέντων όγκων σε πιο αρχικό στάδιο, αυξάνοντας έτσι τα ποσοστά επιβίωσης της νόσου. Η νόσος εμφανίζεται πιο συχνά στους άνδρες απ’ ότι στις γυναίκες, ενώ η μέση ηλικία διάγνωσης είναι μεταξύ 60 και 70 ετών.

Τι συμπτώματα έχει ο καρκίνος του νεφρού;

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο καρκίνος του νεφρού είναι ασυμπτωματικός και ανακαλύπτεται τυχαία σε κάποιον απεικονιστικό έλεγχο που πραγματοποιείται για άλλη ιατρική ένδειξη. Περίπου 1 στους 10 ασθενείς μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα όπως πόνο στην πλάτη ή στη πλάγια κοιλιακή χώρα, ψηλαφητό μόρφωμα στην κοιλιά ή αίμα στα ούρα. Πιο σπάνια η απελευθέρωση από τον όγκο διαφόρων παραγόντων στο αίμα μπορεί να οδηγήσει σε συστηματικές εκδηλώσεις, όπως αναιμία, υπέρταση ή πυρετό (παρανεοπλασματικό σύνδρομο).

Σε περιπτώσεις, όπου ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί, μπορεί να υπάρχουν συμπτώματα από άλλα μέρη του σώματος, όπως πόνος στα οστά ή επίμονος βήχας.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση γίνεται με απεικονιστικές μεθόδους, όπως το υπερηχογράφημα (U/S), η αξονική ή/και η μαγνητική τομογραφία (C/T – MRI).

Πως αντιμετωπίζεται ο καρκίνος του νεφρού;

Η χειρουργική αντιμετώπιση του νεφρικού καρκίνου στην Κλινική ΡΕΑ διεξάγεται μέσω της λαπαροσκοπικής ή της ανοικτής προσπέλασης ανάλογα πάντα με το ιστορικό και τις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενούς και μέσα στα πλαίσια της εξατομικευμένης προσέγγισης του.

Ως προς τις περιπτώσεις μερικής νεφρεκτομής, η οποία γίνεται πάντοτε με γνώμονα την διατήρηση του μεγαλύτερου δυνατού ποσοστού υγιούς νεφρικού παρεγχύματος, στην Κλινική μας εφαρμόζεται η τεχνική της ‘’clampless partial nephrectomy’’ ή ‘’selective clamping’’, όπου αυτή ενδείκνυται, βελτιστοποιώντας την διατήρηση της νεφρικής λειτουργίας, ιδίως σε περιπτώσεις ασθενών με έναν μόνο νεφρό ή/και με επηρεασμένη νεφρική λειτουργία.

Τι είναι ο καρκίνος του προστάτη;

Όπως κάθε δομή του ανθρώπινου σώματος, έτσι κι ο προστάτης αδένας, απαρτίζεται από κύτταρα. Ο ανώμαλος κι ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός των κυττάρων αυτών, για άγνωστους λόγους, συνιστά τον καρκίνο του προστάτη. Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο συχνότερος καρκίνος που συναντάται στους άνδρες και ο δεύτερος συχνότερος καρκίνος που προκαλεί θνητότητα στους άνδρες, μετά από τον καρκίνο του πνεύμονα. Όπως και στους περισσότερους καρκίνους, οι ακριβείς αιτίες που τον προκαλούν δεν έχουν αποσαφηνιστεί. Ο καρκίνος του προστάτη θεωρείται ένα πολυπαραγοντικό νόσημα, το οποίο οφείλεται τόσο σε κληρονομικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους, όσο και στον τρόπο ζωής.

Ποια άτομα βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη;

Η ακριβής αιτιολογία του καρκίνου του προστάτη δεν είναι ακόμη γνωστή, συγκεκριμένοι παράγοντες έχουν συσχετιστεί με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του προστάτη. Οι παράγοντες κινδύνου είναι:

• Η ηλικία: ο σημαντικότερος παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση καρκίνου του προστάτη. Συνήθως στην Ευρώπη, ο καρκίνος του προστάτη διαγιγνώσκεται σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών. Παρόλα αυτά, άνδρες μικρότερης ηλικίας μπορούν επίσης να διαγνωστούν με καρκίνο του προστάτη.
• Η εθνικότητα:Άνδρες Αφροαμερικανικής καταγωγής έχουν διπλάσια πιθανότητα να διαγνωστούν με καρκίνο του προστάτη σε σχέση με λευκούς άνδρες. Αντίθετα, η Ασιατική καταγωγή έχει συσχετιστεί με μικρότερη επίπτωση καρκίνου του προστάτη. Οι ακριβείς λόγοι αυτής της διαφοροποίησης δεν είναι γνωστοί.
• Το οικογενειακό ιστορικό:Σε άνδρες που έχουν στην οικογένειά τους συγγενείς πρώτου βαθμού (πατέρα, αδερφό, υιό) που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του προστάτη, η επίπτωση του καρκίνου του προστάτη είναι μεγαλύτερη.

Πως γίνεται η διάγνωση του καρκίνου του προστάτη;

• Με μέτρηση των επιπέδων του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) στο αίμα.
• Δακτυλική εξέταση από το ορθό.
• Πολυπαραμετρική Μαγνητική Τομογραφία (mpMRI).
• Βιοψία προστάτη.
• Scanning οστών/Αξονική τομογραφία (CT scan)/PSMA PET-CT scan.

Πως αντιμετωπίζεται ο καρκίνος του προστάτη;

Ο καρκίνος του προστάτη, στην περίπτωση της εντοπισμένης νόσου, μπορεί να θεραπευθεί με την αφαίρεση του προστάτη μέσω της ριζικής προστατεκτομής.

Ριζική προστατεκτομή ονομάζεται η χειρουργική επέμβαση αντιμετώπισης του καρκίνου του προστάτη, κατά την οποία ο προστάτης αδένας αφαιρείται ριζικά, δηλαδή μαζί με την κάψα του και τις σπερματοδόχες κύστεις. H επέμβαση διενεργείται μέσω μιας πολύ μικρής τομής στο δέρμα και με τη χρήση ειδικών λαπαροσκοπικών εργαλείων, ελαχιστοποιώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το χειρουργικό τραύμα στο κοιλιακό τοίχωμα, τον μετεγχειρητικό πόνο και τη διάρκεια νοσηλείας του ασθενούς.

Τι είναι ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης;

Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης, δηλαδή του οργάνου του σώματος το οποίο είναι υπεύθυνο για την υποδοχή, την αποθήκευση και την αποβολή των ούρων, αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα με αξιόλογες ιατροκοινωνικές προεκτάσεις.

Πόσο συχνός είναι ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης;

Αυτό το είδος καρκίνου αποτελεί τον δέκατο πιο συχνά διαγνωσμένο καρκίνο παγκοσμίως.

Τι προκαλεί τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης;

Ο πιο σημαντικός προδιαθεσικός παράγοντας για την εμφάνιση του καρκίνου της ουροδόχου κύστης είναι το κάπνισμα, το οποίο ευθύνεται για τις μισές σχεδόν περιπτώσεις εμφάνισης κακοήθειας. Επίσης, στα πλαίσια του επαγγέλματός τους πολλοί άνθρωποι εκτίθενται σε χημικές ουσίες, όπως οι αρωματικές αμίνες, οι αρωματικοί υδρογονάνθρακες και οι χλωριωμένοι υδρογονάνθρακες, που συμβάλλουν στην εμφάνιση περίπου του 10% των περιπτώσεων καρκίνου της κύστης.

Τι συμπτώματα προκαλεί ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης ;

Το πιο συχνό εύρημα στον καρκίνο της ουροδόχου κύστης είναι η ανώδυνη αιματουρία, δηλαδή η παρουσία αίματος στα ούρα. Κάθε περίπτωση ανώδυνης αιματουρίας, μικροσκοπικής ή μακροσκοπικής, θεωρείται καρκίνος της ουροδόχου κύστης μέχρι απόδειξης του εναντίου. Υπάρχουν ασθενείς που μπορεί να εμφανίσουν και συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό σύστημα, όπως το να νιώθουν επιτακτική ανάγκη να ουρήσουν, να έχουν συχνουρία ή ακόμα και να παρουσιάσουν ακράτεια ούρων. Αυτά τα συμπτώματα, που εμφανίζονται και σε άλλες ουρολογικές παθήσεις, μπορεί να παρουσιαστούν και σε έναν ιδιαίτερο τύπο καρκίνου της ουροδόχου κύστης, το καρκίνωμα in situ (in situ carcinoma-CIS).

Σε τι εξετάσεις πρέπει να υποβληθώ αν πάσχω από καρκίνο της ουροδόχου κύστης ?

Αν κάποιος εμφανίσει συμπτώματα που καθιστούν ύποπτο τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι να επισκεφθεί άμεσα τον Ουρολόγο του. 

Χρήσιμες απεικονιστικές εξετάσεις, στην αρχική διερεύνηση ενός ασθενούς με υποψία καρκίνου στην ουροδόχο κύστη, είναι η αξονική ουρογραφία (μια αξονική τομογραφία με εστίαση στο ουροποιητικό σύστημα) και ο υπέρηχος της ουροδόχου κύστης. Αυτές οι εξετάσεις μας επιτρέπουν να διαπιστώσουμε την ύπαρξη όγκων στο ουροποιητικό σύστημα.

Μια άλλη μέθοδος, που μας βοηθάει ενίοτε να εντοπίσουμε μία κακοήθεια στην ουροδόχο κύστη, είναι η κυτταρολογική ανάλυση των ούρων. Η εξέταση αυτή μελετάει πρακτικά την ύπαρξη καρκινικών κυττάρων στα ούρα που δίνει ο ασθενής, πράγμα που μπορεί να μας κατευθύνει στην διάγνωση καρκίνου στην αποχετευτική οδό του ουροποιητικού συστήματος. Η κυτταρολογική ανάλυση των ούρων συμβάλει κυρίως στη διάγνωση όγκων που βρίσκονται σε υψηλότερο στάδιο κακοήθειας, όπως και του ιδιαίτερου τύπου καρκίνου που αναφέρθηκε πριν, του CIS.

Επίσης μία εξέταση που πρέπει να πραγματοποιηθεί σε κάθε ασθενή με συμπτώματα συνηγορητικά καρκίνου στην ουροδόχο κύστη είναι η κυστεοσκόπηση. 

Πως αντιμετωπίζεται ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης;

Η αντιμετώπιση του καρκίνου της ουροδόχου κύστεως εξαρτάται από το στάδιο της νόσου και συνήθως είναι χειρουργική σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία ή/και ανοσοθεραπεία ή/και ακτινοθεραπεία.

Η χειρουργική θεραπεία,ανάλογα με το στάδιο της νόσου, μπορεί να αφορά είτε σε διουρηθρική εκτομή του όγκου είτε σε ριζική κυστεκτομή.

Τι είναι ο καρκίνος του όρχεως;

Σχεδόν όλοι οι τύποι καρκίνου του όρχεως προέρχονται από τα γεννητικά κύτταρα, δηλαδή τα κύτταρα που συμμετέχουν στην παραγωγή των σπερματοζωαρίων.

Υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες καρκίνου των όρχεων, ανάλογα με τον τύπο των κυττάρων:

1. Σεμινωματώδεις όγκοι:Μπορούν να αναπτυχθούν σε οποιαδήποτε ηλικία και είναι λιγότερο επιθετικοί.
2. Μη σεμινωματώδεις όγκοι:Εμφανίζονται συχνότερα σε νεότερους άντρες, αναπτύσσονται και εξαπλώνονται γρήγορα.

Πόσο συχνός είναι ο καρκίνος των όρχεων;

Ο καρκίνος των όρχεων είναι σχετικά σπάνιος, αποτελώντας το 1-1.5% όλων των τύπων καρκίνου στους άντρες, ωστόσο είναι ο συχνότερος καρκίνος των αντρών ηλικίας 15 – 35 ετών.

Υπάρχουν παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου του όρχεως;

• Ιστορικό κρυψορχίας (πάθηση κατά την οποία οι όρχεις δεν κατέρχονται από την κοιλιά για να πάρουν τη φυσιολογική τους θέση μέσα στο όσχεο, το δέρμα δηλαδή που περιβάλλει τους όρχεις).
• Μη φυσιολογική ανάπτυξη των όρχεων.
• Υποσπαδίας.
• Οικογενειακό ιστορικό.
• Παρουσία καρκίνου στον άλλο όρχι.

Υπάρχει τρόπος να προληφθεί η εμφάνιση καρκίνου στους όρχεις;

Δεν υπάρχει τρόπος να προληφθεί ο καρκίνος των όρχεων, ωστόσο είναι δυνατή η διάγνωσή του σε αρχικό στάδιο κι αυτό είναι εφικτό με την τακτική αυτοεξέταση, που θα πρέπει να πραγματοποιείται μία φορά το μήνα, κάθε μήνα μετά την εφηβεία. Οι όρχεις είναι επιφανειακά όργανα και η εξέταση/ψηλάφηση τους είναι εύκολη. Κάθε άνδρας μπορεί να εντοπίσει μόνος του, μέσω της αυτοεξέτασης, τυχόν αλλαγές στο σχήμα, στο μέγεθος ή τη μορφολογία των όρχεων.

Τι συμπτώματα έχει ο καρκίνος του όρχεως;

Συνήθως ο καρκίνος του όρχεως ανακαλύπτεται τυχαία από τον ίδιο τον ασθενή, ως ανώδυνη σκληρία επάνω στον όρχι. Μπορεί (σπάνια) να υπάρχει οίδημα και πόνος, αλλά συνήθως ο καρκίνος του όρχεως είναι ανώδυνος και δεν εμφανίζει κανένα σύμπτωμα.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, όπου ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί, μπορεί να υπάρχουν συμπτώματα από άλλα μέρη του σώματος, όπως πόνος στην πλάτη ή στην κοιλιά.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Αφού εντοπιστεί κάποια σκληρία από τον ιατρό κατά την κλινική εξέταση, συστήνεται περαιτέρω εργαστηριακός και απεικονιστικός έλεγχος:

• Υπερηχογράφημα:  Με την απεικονιστική αυτή εξέταση μπορεί να καθοριστεί η εντόπιση και η υφή του όγκου και να αποσαφηνιστεί αν η σκληρία οφείλεται σε κάτι συμπαγές, όπως ο καρκίνος, ή σε κάποια άλλη καλοήθη μάζα, όπως πχ μία κύστη.
• Εξετάσεις αίματος: Οι καρκινικοί δείκτες είναι ουσίες που εμφανίζονται φυσιολογικά στο αίμα, αλλά αυξάνονται σε ορισμένες καταστάσεις, όπως ο καρκίνος των όρχεων.  Οι δείκτες αυτοί ανιχνεύονται με μία απλή εξέταση αίματος.  Η αύξηση ενός ή περισσότερων δεικτών βοηθούν στην επιβεβαίωση της παρουσίας καρκίνου του όρχεως, αλλά ακόμα και ένα αρνητικό αποτέλεσμα δεν αποκλείει την ύπαρξη καρκίνου.

Εάν επιβεβαιωθεί η παρουσία καρκίνου στον όρχι συστήνεται αξονική τομογραφία κοιλίας ή/και θώρακος, για να εκτιμηθεί κατά πόσο ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε λεμφαδένες της κοιλιακής χώρας ή και σε άλλες περιοχές του σώματος, όπως οι πνεύμονες.

Η διαδικασία αυτή λέγεται σταδιοποίηση και είναι αυτή που θα καθορίσει το είδος της θεραπευτικής προσέγγισης σε κάθε ασθενή.

Πως αντιμετωπίζεται ο καρκίνος των όρχεων;

Η χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όρχεως (ριζική ορχεκτομή) αποτελεί τη βασική πρώτη γραμμή θεραπείας για όλα τα στάδια και τους τύπους καρκίνου των όρχεων. Κατά την επέμβαση, ο χειρουργός πραγματοποιεί μια τομή στη βουβωνική χώρα και μέσα από αυτό το άνοιγμα εξάγει ολόκληρο τον όρχι. Στην Κλινική μας δίνεται η δυνατότητα μερικής ορχεκτομής ανάλογα με το στάδιο της νόσου και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ασθενούς (μονόρχις ασθενής, αμφοτερόπλευροι όγκοι κτλ). Στη συνέχεια ο ασθενής (αν αυτό απαιτείται) θα παραπεμφθεί στον Ογκολόγο ή στον Ακτινοθεραπευτή για περαιτέρω αντιμετώπιση, πάντα σε στενή επαφή και συνεργασία με το θεράποντα Ουρολόγο.

Τι είναι ο καρκίνος του πέους;

Ο καρκίνος του πέους εμφανίζεται στο δέρμα του πέους ή μέσα στο πέος.  Υπάρχουν διάφοροι τύπου καρκίνου του πέους, ανάλογα με τον τύπο των κυττάρων, από τον οποίο αναπτύχθηκε ο καρκίνος. Το καρκίνωμα από πλακώδη κύτταρα αντιπροσωπεύει πάνω από 95% των περιπτώσεων καρκίνου του πέους.   Ένας ιδιαίτερος τύπους καρκίνου εκ πλακωδών κυττάρων είναι το καρκίνωμα in situ (CIS), όπου επηρεάζονται μόνο τα κύτταρα του δέρματος, χωρίς περαιτέρω εξάπλωση του καρκίνου σε βάθος ιστού.

Πόσο συχνός είναι ο καρκίνος του πέους;

Ο καρκίνος του πέους είναι σπάνιος και αφορά περίπου 1/100.000 άντρες στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Είναι συχνότερος σε άντρες άνω των 60 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε νεότερες ηλικίες.

Υπάρχουν παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου του πέους;

• Η φίμωση (κατάσταση κατά την οποία η ακροποσθία, το τμήμα του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο, είναι στενό ή έχει κλείσει και δεν μπορεί να τραβηχτεί προς τα πίσω, ώστε να αποκαλύπτεται πλήρως η βάλανος)
• Η χρόνια φλεγμονή του πέους όπως πχ στις υποτροπιάζουσες βαλανοποσθίτιδες.
• Ο σκληροατροφικός λειχήνας.
• Η λοίμωξη από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV).
• Το κάπνισμα.
• Η θεραπεία δερματικών παθήσεων με PUVA φωτοθεραπεία, το ιστορικό χημειοθεραπείας.

Τι συμπτώματα έχει ο καρκίνος του πέους;

Ο καρκίνος του πέους παρουσιάζεται συνήθως ως κάποια βλάβη στο δέρμα του πέους. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του πέους, αλλά με μεγαλύτερη συχνότητα στη βάλανο και την ακροποσθία. Η βλάβη αυτή μπορεί να είναι ένα εξάνθημα ή συχνότερα ένα έλκος. Επίσης, μπορεί να εμφανίζει αιμορραγία, φαγούρα, αίσθημα καύσου ή άσχημη οσμή. 

Συνήθως, στα αρχικά στάδια, οι βλάβες από τον καρκίνο του πέους είναι ανώδυνες και πολλοί ασθενείς δεν αναζητούν εγκαίρως ιατρική βοήθεια. Γενικά, κάθε αλλαγή που δεν βελτιώνεται σε διάστημα 4 εβδομάδων ή επιδεινώνεται, θα πρέπει να ελέγχεται από ιατρό.

Σε πιο προχωρημένο στάδιο ο ασθενής μπορεί να παρατηρήσει διόγκωση των λεμφαδένων στη βουβωνική χώρα, να εμφανίσει κόπωση, απώλεια βάρους, κοιλιακό πόνο και πόνο στα οστά.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Το ιατρικό ιστορικό και η κλινική εξέταση είναι απαραίτητα. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί κάποια ύποπτη βλάβη στο πέος, ακολουθεί συνήθως βιοψία αυτής, δηλαδή αποστέλλεται ένα μικρό δείγμα ιστού για να εξεταστεί εργαστηριακά για την ύπαρξη καρκινικών κυττάρων.

Ο ιατρός μπορεί επίσης να συστήσει τη διενέργεια υπερηχογραφήματος, αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας για να ελεγχθεί η εξάπλωση του καρκίνου στο πέος, καθώς και σε λεμφαδένες ή άλλα μέρη του σώματος.Με βάση τα αποτελέσματα των διαγνωστικών εξετάσεων, θα καθοριστεί το στάδιο του καρκίνου.  Η σταδιοποίηση αυτή της νόσου είναι που θα καθορίσει και το είδος της θεραπευτικής προσέγγισης σε κάθε ασθενή.

Πως αντιμετωπίζεται ο καρκίνος του πέους;

Η θεραπεία για τον καρκίνο του πέους εξαρτάται από το μέγεθος της πληγείσας περιοχής και από το ρυθμό εξάπλωσης του καρκίνου.

Ειδικότερα, αν ο καρκίνος του πέους είναι στα αρχικά στάδια, η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει: τοπική χρήση χημειοθεραπευτικής κρέμας, κρυοθεραπεία (με την οποία ψύχεται και καταστρέφεται ο ιστός που περιέχει καρκίνο), ή χειρουργική επέμβαση με τη χρήση laser για την απομάκρυνση της προσβεβλημένης περιοχής, η οποία αφορά συνήθως το δέρμα.

Οι κύριες θεραπείες για τον προχωρημένο καρκίνο του πέους είναι: η χειρουργική επέμβαση, η ακτινοθεραπεία και η χημειοθεραπεία.

Η χειρουργική επέμβαση αφορά στις πιο σοβαρές βλάβες, όπου πραγματοποιείται αφαίρεση τμήματος του πέους (μερική πεεκτομή) ή ακόμα και ολόκληρου του πέους (ολική πεεκτομή). Η επέμβαση συνδυάζεται με ακτινοβολία και χημειοθεραπεία για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της νόσου.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οποιεσδήποτε φυσικές αλλαγές στο πέος μετά από μια χειρουργική επέμβαση μπορούν να διορθωθούν με πλαστική ανακατασκευή.

Η ολική ανακατασκευή της βαλάνου με δερματικό μόσχευμα (glans resurfacing) πρέπει να εξετάζεται ως επιλογή για τη θεραπεία όλων των τοπικών καρκίνων του πέους.

Αν ο καρκίνος διαγνωστεί εγκαίρως και με την εφαρμογή σύγχρονων χειρουργικών τεχνικών, ένας έμπειρος ουρολόγος είναι συνήθως σε θέση να διατηρήσει όσο το δυνατόν περισσότερους ιστούς στο πέος.

Λεμφαδενικός καθαρισμός

Η θεραπεία για τον καρκίνο του πέους συχνά περιλαμβάνει τον βουβωνικό λεμφαδενικό καθαρισμό, δηλαδή την χειρουργική αφαίρεση των γειτονικών λεμφαδένων της βουβωνικής χώρας, σε περίπτωση που ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί σε αυτούς.

Πρόκειται για μία καλοήθη κατάσταση και εμφανίζεται μετά τα 50 έτη, με συχνότητα όλο και μεγαλύτερη, προϊούσης της ηλικίας του άνδρα. Η καλοήθης υπερπλασία προστάτη μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του PSA, ένα δείκτη που χρησιμοποιείται για την πρώιμη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη, χωρίς όμως να συσχετίζεται με κίνδυνο για κάποια νεοπλασία του ουροποιητικού.

Πως αντιμετωπίζεται η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη;

Ανάλογα με τις ενδείξεις που απηχούν στο προφίλ του κάθε ασθενούς, η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη αντιμετωπίζεται είτε φαρμακευτικά είτε χειρουργικά. Επί συγκεκριμένων λοιπόν ενδείξεων η διουρηθρική προστατεκτομή παραμένει το gold standard στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων και των επιπλοκών της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη. Στην Κλινική ΡΕΑ πέραν της κλασικής διουρηθρικής προστατεκτομής δίνεται και η δυνατότητα διουρηθρικής εκπυρήνισης του προστάτη (transurethral bipolar enucleation oftheprostate).

Ο οξύς κολικός του νεφρού αποτελεί ένα από τα πλέον επώδυνα συμβάντα που μπορεί να υποστεί κανείς, ενώ πάνω από το 50% των ασθενών με κολικό θα υποτροπιάσει στην επόμενη πενταετία.

Πρόκειται για μία πολύ συνηθισμένη πάθηση αφού:

Ένας στους δέκα ανθρώπους θα εμφανίσει νεφρολιθίαση κατά τη διάρκεια της ζωής του, ενώ το ποσοστό αυτό διπλασιάζεται στο 20%, εάν υπάρχει και άλλο μέλος στην οικογένεια του με ιστορικό λιθίασης.

Τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των ατόμων που έχουν νεφρολιθίαση έχει διπλασιαστεί, ενώ σε παγκόσμια κλίμακα αναμένεται ότι 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι ετησίως, θα εμφανίσουν κολικό του νεφρού.

Πως αντιμετωπίζεται η λιθίαση του ουροποιητικού

Συντηρητική αντιμετώπιση

• Αντιμετώπιση κολικού με αναλγητική αγωγή (medical expulsive therapy).
• Διενέργεια σύγχρονων απεικονιστικών εξετάσεων (spiral CT, USΝΟΚ κτλ.).
• Πλήρης μεταβολικός έλεγχος με εξειδικευμένες εξετάσεις αίματος, ούρων καθώς και χημική ανάλυση του λίθου.
• Φαρμακευτική αγωγή για εγκατεστημένους λίθους και προς αποφυγήν δημιουργίας νέων.

Χειρουργική αντιμετώπιση

Διάσπαση και αφαίρεση των λίθων του νεφρού ή του ουρητήρα με σύγχρονες, αναίμακτες και ανώδυνες θεραπευτικές μεθόδους, χρησιμοποιώντας μηχανήματα και εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας. Η ουροτηροσκόπηση με χρήση laser λιθοτριψίας αποτελούν την πλέον σύγχρονη και ασφαλή μέθοδο εξάλειψης των λίθων. Στην Κλινική μας δίνεται η δυνατότητα εύκαμπτης ουρητηροσκόπησης-laser λιθοτριψίας.

Επίσης, δίνεται η δυνατότητα αντιμετώπισης μεγαλύτερων λίθων του νεφρού καθώς και επιπλεγμένων περιστατικών νεφρολιθίασης. καθότι υπάρχει και τμήμα διαδερμικής νεφρολιθοθριψίας (PCNL).

Επίσης δίνεται η δυνατότητα αποκατάστασης της πρόωρης εκσπερμάτισης.

Επιπροσθέτως, διενεργούνται ανδρολογικά χειρουργεία πάσης φύσεως, όπως πχ ευθειασμοί πέους σε περιπτώσεις νόσου Peyronie, φαλλοπλαστικές κ.α.  

Προβλήματα γονιμότητας

Δίνεται η δυνατότητα διάγνωσης και θεραπείας του υπογόνιμου άνδρα είτε με φαρμακευτικούς είτε με χειρουργικούς χειρισμούς, όπως πχ με την λήψη βιοψίας όρχεων και σπέρματος για εξωσωματική γονιμοποίηση ή/και κατάψυξη αυτού. Πάντα σε συνεργασία με την Μονάδα Γονιμότητας & Εξωσωματικής Γονιμοποίησης ΡΕΑ και πάντα με στόχο την τεκνοποίηση.

Η ακράτεια είναι ένα ιατροκοινωνικό ζήτημα που απασχολεί τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Ακράτεια των ούρων ονομάζεται η ακούσια αποβολή ούρων, όταν δηλαδή χάνουμε ούρα χωρίς να το θέλουμε. Είναι μια δυσάρεστη κατάσταση, η οποία απασχολεί κυρίως γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, αλλά και νεότερες γυναίκες και άντρες, ιδιαίτερα μετά από χειρουργεία για τον καρκίνο του προστάτη (πχ μετά από την ριζική προστατεκτομή).

Η ακράτεια ούρων επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής των πασχόντων, οδηγώντας τους ακόμη και σε κοινωνική απόσυρση και κατάθλιψη. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να γνωρίζουμε πως η ακράτεια ούρων δεν είναι φυσιολογικό φαινόμενο σε καμία περίπτωση και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με τη βοήθεια του ουρολόγου.

Στο Ουρολογικό Τμήμα της ΡΕΑ δίνεται η δυνατότητα όταν υπάρχει η ένδειξη να προχωρήσουμε σε μια ενδελεχή μελέτη και τεκμηριωμένη διάγνωση αυτών των προβλημάτων με αντικειμενικά κριτήρια (ουροδυναμικός έλεγχος). Μετά την διενέργεια του ουροδυναμικού ελέγχου και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του η αντιμετώπιση της ακράτειας γίνεται με την πλέον επιστημονική και εξατομικευμένη οδό.